Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Απόψεις v.2

Την παλεύεις ? ? ?

/**-Ρε δεν την παλεύω καθόλου. . .

/**-Απάλευτη σήμερα η μέρα. . .

Απάλευτος,απάλευτη,απάλευτο,παλεύω,παλεύεις,παλεύει κ.ο.κ. Έχουν φθάσει στην σήμερα ημέρα αυτές οι λέξεις να ακούγονται πιο πολλές φορές από το 'μαλάκα'.Σε όποια συζήτηση και να συμμετέχεις θα το ακούσεις,όπου και να βρίσκεσαι 'τσουπ' ακούς και ένα -δεν την παλεύω--. . .

Έχοντας μπροστά μου μία κούπα ελληνικού καφέ και ενα 50αρι DRUM καπνό θα προσπαθήσω να προσεγγίσω όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό το φαινόμενο. . .

Σαν τί να εννοεί ο ποιητής όταν λέει 'δεν την παλεύω'? ?

Μία γρήγορη προσέγγιση είναι οτι υπάρχει μία έλλειψη ενδιαφέροντος του 'ποιητή' για την εκάστοτε κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Νιώθει ψυχολογική δυσφορία και εσωτερικό εξαναγκασμό να υποστεί την λογοκρισία του διπλανού του.
Το χω νιώσει πολλές φορές. .Ξέρω πως είναι. . Δυστυχώς θα το ξαναζήσω. . .Δεν σε χωράει ο τόπος,νιώθεις κενός,χωρίς να βρίσκεις καμία ουσία σε αυτό που κάνεις κι όμως να πρέπει(για οποιουσδήποτε λόγους)να συνεχίσεις να κανεις και βλέπεις την αφόρητη αυτή κατάσταση να συνεχίζεται και να συνεχίζεται. . .και όσο θα περνάει ο καιρός θα συνεχίζεται και θα πολλαπλασιάζονται οι 'ποιητές' και όλο και πιο συχνά θα ακούμε και θα λέμε το δεν την παλεύω. . .
Δυστυχώς η καθημερινή ζωή όσο πάει γίνεται πιο πιεστική. .Το άνγχος και το γνωστό 'αδερφάκι' του το στρες μας ακολουθούν καθημερινά,σε κάθε βήμα μας,στις μεταξύ μας σχέσεις στον ύπνο μας,ακόμα και στο μέρος όπου και ο βασιλιάς πάει μόνος του(και μην γελάσετε,δεν είναι αστείο,είναι η πραγματικότητα). . .
Προς χάρη της επιβίωσης υποχρεούμαστε να εργαζόμασθε,μάλλον να δουλεύουμε(πιό πολυ αρμόζει στην παρούσα περίπτωση) και να σπουδάζουμε πάνω σε κάποιους τομείς που δεν ανήκουν στην σφαίρα της αρεσκείας μας,αλλά μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.Έτσι καταναλώνουμε τον χρόνο μας σε ανούσια για τον εαυτό μας πράγματα.
Ερωτευόμαστε[(τρίχες μπλε) κάνουμε σχέσεις καλύτερα] με γνώμονα την εξωτερική εμφάνιση,τα υλικά αγαθά που στην ουσία ψυχολογικά μας αφήνουν με μία τεράστια ανεκπλήρωτη επιθυμία "Εμένα ποιός θα με καταλάβει? ?".
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι παράγοντες για να σε κάνουν να φθάσεις στο "απάλευτο" σημείο.
**Ελληνική TV:H καγκουριά σε όλο της το μεγαλείο.Ξεκίνησε με την Τατιάνα ένα μεσημέρι σε έναν σταθμό,βγήκε και η Λαμπίρη ένα άλλο μεσημέρι και από τότε έχουμε δει και τον Ταμπάκη να μας λέει "Όχι στα ναρκωτικά".Ε μα πως ρε φίλε,νοητικά ανάπηρε,να μην πάρω ναρκωτικά όταν μέχρι και εσένα σε έκαναν TVPersona??
**Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου:Ενδεχόμενος πρωταθλητής για ακόμη μια φορά ο γαύρος.

Συνοπτικά λοιπόν βλέπουμε(πέρα από κάθε δόση αστείου) ότι οδηγούμαστε με γεωμετρική πρόοδο,όπως αναπαράγονται και τα βακτήρια,στην επέκταση αυτού του συναισθήματος με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε κοινωνικό φαινόμενο πολύ συντομα. . .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου