Παραλήρημα δημοκρατίας. . .

Ακόμα προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο να γράψω κάτι. . .

Φταίει αυτή η "ενοχλητική" μουσική του Damien Marley . . . Road to Zion . . .

Δυστυχώς δεν έχω πρόχειρο το καινούργιο cd της Νατάσας τώρα να τα κάψω όλα και να μου 'ρθει η έμπνευση. . .

Παρέα με ένα ποτηράκι "φρέσκο γάλα των 1,48ευρώ" και ένα 50αρι Drum για ακόμη μία φορά θα ξεφύγω λέγοντας . . .

- Είμαι παράξενος ?

- Ποιος είναι ο σωστός ?

"Πάει καιρός που έκλαιγα . . .", όπως λέει και ο φίλτατος Δάντης, όλα είχαν σχηματιστεί με την μορφή πλέγματος στο μυαλό μου. Πολλά προβλήματα είχαν κοινά αίτια με διαφορετικά αποτελέσματα που αυτά με την σειρά τους γίνονταν αίτια άλλων προβλημάτων με τα αιτιατά τους να γίνονται αίτια για τα πρώτα προβλήματα κ.ο.κ. Ένας φαύλος κύκλος αιτίων και αιτιατών και στη μέση ο καθημερινός βίος (κατά τ' άλλα) ενός Έλληνα πολίτη. Είναι σημαντική η εμμονή μου με τις λέξεις γιατί πίσω από συγκεκριμένες λέξεις κρύβεται και συγκεκριμένο νόημα. Μέσα σε αυτό το χάος προσπάθησα να ορθώσω ανάστημα, λέγοντας πως δεν θα πρέπει να παρασυρθώ από την πολιτικοοικονομικοπολιτισμική λαίλαπα που σαρώνει και καταστρέφει στο πέρασμα της αξίες, γνώσεις, σκέψεις, απόψεις, αισθήματα. Η ροή αυτής οδηγεί σε μία απόλυτη ηρεμία ("nirvana"), σε ένα κόσμο που δεν υπάρχει η έννοια της ποικιλίας, η διαφορετική άποψη αντιστοιχεί με συνόνυμο της αίρεσης και 'ως δια μαγείας', και με δημοκρατικές πάντα διαδικασίες, απορροφάται από την καθολική άποψη.

Για ποιά Δημοκρατία μιλάτε κύριε? του Περικλή ή του Καραμανλή? (το κεφαλαίο γράμμα της δημοκρατίας το χρησιμοποίησα γιατί αναφέρθηκα στο όνομα του Περικλή!!!). Ο όρος δημοκρατία μας ακολουθεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, σε κάτι επαρχιακούς δρομάκους που μαζεύονταν οι χωριανοί γιατί παρελάμβανε το δημοτικό σχολείο προς τιμήν της απελευθέρωσής μας από κατοχικές δυνάμεις που περιόριζαν την ελευθερία μας. Δεν είμαι και ο κατάλληλος να μιλήσω για τις αξίες αυτού του θεσμού (δεν τον έχω ζήσει!) παρ' όλα αυτά ας μείνω στο πως αντιλαμβάνομαι εγώ την δημοκρατία.

Στο όνομα της έχουν χυθεί λίτρα ελληνικού αίματος για αιώνες. Το δυσάρεστο όμως είναι πως από αυτά τα λίτρα ένα μικρό ποσοστό ήταν για την υπεράσπισή της, το υπόλοιπο ήταν αποτέλεσμα εκμετάλευσης της από επιτήδιους εξουσιαστές. Πολλές φορές μας έδειξε η ίδια η ιστορία πως πολλοί προύχοι και πολιτικοί άρχοντες στο όνομα της έπραξαν τις χειρότερες βιαιότητες με θύμα, τον τόσο ταλαιπωρημένο από όλα, ελληνικό λαό. Ολιγαρχικά καθεστώτα μερικών οικογενειών στο ελληνικό έδαφος επικρατούν εδώ και χρόνια.

Όχι αγαπητέ μου φίλε. . .Δεν ενδίδω. . .Χανόμαστε σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που είναι στημένο τόσο καλά για να κρατήσει για πολύ ακόμα. . .Ποτέ μου δεν γνώρισα πραγματική ελευθερία. . .Είχα μικρός την εντύπωση πως μπορώ να κάνω ότι θέλω αρκεί να μην ενοχλεί τον διπλανό μου. . .Αυτό είναι δημοκρατία. . .

Σε ένα γήπεδο μπάσκετ βρίσκονται 13 άτομα, χωρίζονται ανά 6, μένει ο ένας από έξω από το παιχνίδι, αλλά η υπόλοιπη παρέα του παραχωρεί την 2η μπασκέτα. Αυτό είναι δημοκρατία. . .

Να κάνει το 70% παιχνίδι στη χώρα και το άλλο 30% να έχει πάρει κόκκινη και να είναι στην κερκίδα,αυτό ΔΕΝ είναι δημοκρατία. . .

Πώς ένα ποσοστό 70% σε κατάσταση nirvana να μπορεί να απορροφά ένα ανήσυχο 30%? Τι νόμοι , τι σύνταγμα καλοστημένο είναι αυτό?

Για να μην πολυλογώ και αερολογώ ας πάμε σε μία μικρή παραβολή.

"Θυμάμαι κάποτε τον παππού μου που είχε ένα κοπάδι πρόβατα στο χωριό. Πολλές φορές πήγαινα και του έκανα παρέα την ώρα της βοσκής.
-Εκείνο το άτιμο το βλέπεις, μου έλεγε. Όλο φεύγει από το κοπάδι και παίρνει μαζί του και άλλα τέσσερα, θεός να το κάψει. Θα το σφάξω για Πάσχα.
-Εκείνο το αδύνατο το βλέπεις? Περπατάει πολύ αργά και μου καθυστερεί το κοπάδι. Όλο πίσω μένει. Από αύριο θα το αφήνω πίσω στο μαντρί.
Κανείς δεν μπορούσε να του πεί και πώς θα διαχειριζόταν το κοπάδι του, γιατί ήταν δικό του!
Πάντα όριζε ένα πρόβατο σαν οδηγό όπου πήγαινε μπροστά και ακολουθούσε το υπόλοιπο κοπάδι.
Είχε και σκυλιά ο παππούς μου. Τέσσερα μεγάλα μαντρόσκυλα που προστάτευαν το κοπάδι.
Αυτό το μοντέλο διαχείρησης του κοπαδιού του είχε επιδείξει ο προπάππος μου ο οποίος σε δύσκολα χρόνια με λύκους και άλλους κινδύνους κατάφερε να κρατήσει ένα κοπάδι που παρέδωσε στο γιο του.
Το βράδυ στο καφενείο μαζεύονταν όλοι οι τσοπάνηδες της περιοχής για να πιουν κανένα τσιπουράκι. Ο κυρΛευτέρης είχε τον πιο εξελιγμένο τρόπο διαχείρησης του κοπαδιού του. Αυτόματες ταΐστρες και αυτόματα συστήματα αρμέγματος. Δεν χρειάζονταν να βγάλει τα πρόβατά του για βοσκή, αφού τους τα παρείχε όλα μέσα στο μαντρί, είχε δηλαδή ένα οργανομένο κοπάδι!"

Με αυτήν την παραβολή ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι γίνεται και ποιον αντιπροσωπεύει το κάθε πρόσωπο της παραβολής.

παππους μου = Καραμανλής
κυρΛευτέρης = Μπούς
καφενείο = Διεθνής Συνάντηση
τσοπανόσκυλα = αστυνομία
αρχηγος κοπαδιού = υπουργοί
κ.τ.λ.

Σας άρεσε? ? ?


Ναι? ? ?

Λυπάμαι. . .

Πρόκειται για το προαναφερθέν επικοινωνιακό παιχνίδι. Όλοι μας εστιάζουμε την προσοχή μας στο επίπεδο εκείνων. Ποτέ μας δεν πρόκειται να αλάξουμε αν προσπαθούμε να αλάξουμε εκείνους. Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν βρίσκεται σε εκείνο το επίπεδο, βρισκεται στο επίπεδο του "κοπαδιού". Εμείς οι ίδιοι δεν δίνουμε την ελευθερία στους γύρω μας και αυτό Αυτοί το εκμεταλεύονται και κάνουν τα αίσχη τους.

Κάνε ότι θες αλλά σεβάσου την ελευθερία και του διπλανού σου!
Φτιάξε το δικό σου Σύνταγμα πάνω σε αυτόν τον Κανόνα και σίγουρα με συλλογική προσπάθεια θα αλάξουν πολλά! ! !